اشکی بی قرار
اشکی بی قرار

اشکی بی قرار

 آخرین جرعه این جام کجاست؟

وقت نوشیدن است آیا امروز؟

روزگار حال مرا می پرسد؟

چه کسی عکس مرا خواهد دید

درمیان قاب چشمان پراز حسرت تو؟

چه کسی می داند

آخر این راه پراز درد کجاست؟

چه کسی می فهمد

عمق دلتنگی من راپس از این؟

آخرین جرعه این جام هنوز

ازگلویم نرفته است پایین

آیا این راه که من پیمودم

آیا این عشق که من حس کردم

همه زندگی من بوده است؟ 

   



             گل ناز آسمونم بی ستاره است
                مثه ابرا دل من پاره پاره ست
                   دوباره عطر تو پیچیده در باد
                       نفس امشب برام عمر دوباره است
                           من عاشقی دلخونم
                                شکسته ای محزونم
                                    پناه این دل بی آشیون باش
                                        دلم تنگه تو با من مهربون باش

            گل نازم بگو بارون بباره
                که چشماتو به یاد من میاره
                   تماشای تو زیر عطر بارون
                      چه با من می کنه امشب دوباره
                          شب و تنهایی و ماه و ستاره
                             من عاشقی دلخونم
                                 شکسته ای محزونم
                                     پناه این دل بی آشیون باش
                                         دلم تنگه تو با من مهربون باش 

 

 

 

یک پنجره برای دیدن

یک پنجره برای شنیــــــــــــــــــدن

یک پنجره که مثل حلقه ی چاهــــــــــــــــــــــــی

در انتهای خود به قلب زمین می رســـــــــــــــــــــــــــــــــــــد

و باز می شود به سوی وسعت این مهربانی مکرر آبی رنـــــــــــــــــــــــگ

یک پنجره که دست های کوچک تنهایــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی را

از بخشش شبانه ی عطر ستاره های کریــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم

سرشار می کنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد

و می شود از آنجـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا

خورشید را به غربت گل های شمعدانی مهمان کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرد

یک پنجره برای من کافیســــــــ*ـ*ـ*ـ*ــــــــ*ـ*ـ*ـ*ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت

*ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ*ـــ ـــــ ــــــ ـــــ ـــــ ــــ ـــــ*ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ*

*ــــــــــــــــــــــــــــــ*ــــــ ـــــ ــــ ـــــ ــــ ـــ*ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ*

*ـــــــــــــــــــــــــ *ــــ ـــ ــــ ــــ ـــ*ــــــــــــــــــــــــــــــــ*

*ـــــــــــــــــــــــــ*ــ ـــ ـــ ـ*ـــــــــــــــــــــــــــــ*

*ــــــــــــــــــــــ*ـ ـ*ـــــــــــــــــــــــ*

*ـــــــــــــــــــــ*ــــــــــــــــــــ*

*ـــــــــــــــــــــــــــــ*

*ــــــــــــــــ*

*ــــــ*

 * 

 

 

دل من یه روز به دریا زد و رفت…

پشت پا به رسم دنیا زد و رفت…

زنده ها خیلی براش کهنه بودن…

خودشو تو مرده ها جا زد و رفت…

هوای تازه دلش می خواست ولی…

آخرش تو غبارا زد و رفت…

دنبال کلید خوشبختی می گشت…

خودشم قفلی رو فقلا زد و رفت

من همونم که همیشه غم و غصم بی شماره

اونی که تنها ترین حتی سایه هم نداره

این منم که خوبی هامو کسی هرگز نشناخته

اونی که در راه رفاقت ، همه هستی شو باخته

هر رفیق را هی با من دو سه روزی هم سفر بود

ادعای هر رفاقت واسه من چه زود گذر بود

هرکی با زمزمه عشق دو سه روزی عاشقم شد

عشق اون باعث زجر همه دقایقم شد

اون که عاشق بود و عمری ، از جدا شدن می ترسید

همه هراس و ترسش به دروغش نمی ارزید،

چه اثر از این صداقت چه ثمر از این نجابت،

وقتی قدر سر سوزن به وفا نکردیم عادت...

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد